Feltre

Tijdens onze rit naar Tolmezzo moesten we een traject via een stuk opgebroken weg afleggen. Tijdens de rit naar beneden merkten we dat de auto ergens een raar geluidje maakt. Aangezien we het niet thuis kunnen brengen willen we toch kijken of we de auto ergens bij een garage op de brug kunnen zetten, en om de olie van de differentieel te controleren. In Belluno blijkt een BMW garage te zitten, dus we passen onze route aan om via Belluno naar Feltre te rijden. Toch maken we er een mooie rit van, en komen rond de middag bij de garage aan. De garage blijkt gesloten te zijn, maar de receptionist is echter wel aanwezig dus we staan niet voor de dichte deur. Helaas blijkt de beste man geen woord Duits of Engels te spreken, dus met de telefoon in de hand en google translate maken we hem duidelijk wat ons probleem is, en of er een monteur aanwezig is die ons even wil helpen met het controleren van de olie. Helaas.. er is een monteur, die komt over een uur en hij weet niet of die monteur ons kan helpen. We besluiten om door te rijden naar Feltre en daar een garage te zoeken om de auto in iedergeval op de brug te zetten zodat Simon zelf een blik erop kan werpen. De B&B die we geboekt hebben kan zo centraal hebben gestaan in een serie van Pippi Langkous, en al snel noemen we ons onderkomen voor de nacht "villa kakelbont" De beheerder is een beetje een rare vogel, maar we houden in ons achterhoofd dat het maar voor 1 nachtje is, en dat we morgen naar onze lieve vrienden in Moniga del Garda gaan. We vinden in het dorp een garage met super vriendelijke mensen die ons snel helpen. Gelukkig blijkt er niks ernstigs met de auto te zijn, maar wat het precies is moeten we thuis maar eens rustig bekijken. We houden het erop dat er iets van een steentje tussen het hitteschild ligt. We eten in een prachtig restaurant met een michelin vermelding. Het eten is geweldig, maar er blijken in Italië veel muggen te zitten die me in no-time gevonden hebben. Compleet met Deet walm om me heen zitten we te eten. Rond 22:00 gaan we terug naar Villa Kakelbont, waar ik de slaap niet kan vatten wegens de drukkende warmte en dus geradbraakt uit bed stap. De beheerder heeft inmiddels een ontbijt klaargezet wat niet veel voorstelt (vergeleken bij de ontbijtjes die we inmiddels gehad hebben) en daarbij blijft hij gedienstig en zwijgzaam op de achtergrond. We vertrekken uiteindelijk zonder een traan te laten richting de auto, en met een grote lach op ons gezicht. Op onze route naar Moniga del Garda plannen we nog een pass in. De Passo de San Boldo. Dit is wel een hele bijzondere pass, maar als we hem uiteindelijk bereiken en naar boven rijden worden we weer gehinderd door een aantal kleine trucks die amper omhoog komen, en de stoet naar boven behoorlijk vertraagd. Door naar Moniga del Garda! Aangezien de omgeving hier toch wat minder spannend is, de reis naar het Garda meer best nog lang, en de temperatuur buiten warm is nemen we de snelle route via de grotere wegen.